6 มกราคม2567 พิธีฌาปนกิจและทำบุญอาจารย์ใหญ่ทางสัตวแพทย์และสัตว์ทดลอง ณ วัดธาตุทองพระอารามหลวง เป็นการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่สัตว์ที่อุทิศร่างเพื่อเป็นครูให้นิสิตสัตวแพทย์ได้ศึกษาและฝึกทักษะการเป็นสัตวแพทย์ในอนาคต อ่านคำอำลาอาลัยของเจ้าของที่มีต่อสัตว์เลี้ยงของเขาแล้ว #น้ำตาไหลตลอด เข้าใจความผูกพันระหว่างเจ้าของและสัตว์ ที่เปรียบเสมือนสมาชิกคนนึงในครอบครัวของเขา อยากบอกนิสิตว่า….. ไม่ว่าจะเราเรียก #ร่างสัตว์เหล่านั้น ว่า… "#สัตว์ทดลอง" "#Specimen" "#ครูใหญ่" "#อาจารย์ใหญ่" หรือ "#อะไรก็ตาม" ที่สื่อถึงสัตว์ที่นำมาใช้เรียนปฎิบัติการวิชา "#กายวิภาคศาสตร์ทางสัตวแพทย์" ไม่ว่าจะเป็น สุนัข สุกร แพะ แกะ โค กระบือ ม้า หรือสัตว์อื่นๆ ก็ได้ชื่อว่าเป็น "#ครู" เป็น "#ชีวิตหนึ่ง" ซึ่ง "#เสียสละ" มาให้เราได้เรียนเพื่อให้เกิดความรู้ความชำนาญในเชิงสัตวแพทย์ อยากให้เราพึงระลึกและตระหนักว่า หากไม่ได้ผ่าน "ชีวืตเหล่านั้น" แล้ว เราก็จะไม่สามารถเป็น "นายสัตวแพทย์/สัตวแพทย์หญิง" ได้ ในการเรียนกับ "ชีวิตเหล่านั้น" พี่ไม่ได้คาดหวังให้นิสิตนำพวงมาลัยมาไหว้ก่อนเรียนเหมือน "อาจารย์ใหญ่ของนิสิตแพทย์" หรอกครับ แค่อยากให้ทุกครั้งที่เรียน ให้พวกเราตระหนัก สำนึก และระลึกถึงบุญคุณของ "ชีวิตเหล่านั้น" ที่เป็นเหมือน "ครู" ให้เราได้เรียนเพื่อให้เกิดความเข้าใจ อยากให้เราใช้ "ชีวิต" ของเขา "อย่างเคารพ" อยากให้เราใช้เขา "#อย่างสำนึก" อยากให้เราใช้เขา "#อย่างรู้คุณค่า" อยากให้เราใช้เขาให้ "#เกิดประโยชน์สูงสุด" ให้เรามองเขาเป็น "ครู" ไม่ใช่เป็นแค่ "ซากสัตว์ตัวหนึ่ง" อ.โอห์ม